Preek zondag 3 april 2016
Romeinen 8:28-39
Gemeente van onze Heere Jezus Christus,
Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars.
Wij? Overwinnaars?
Zou u over uzelf zeggen dat u een overwinnaar bent?
Als bijvoorbeeld iemand aan u vraagt wat voor christen u bent
Dat u dan zegt: ‘Ik ben een christen, die alle moeilijkheden overwint!’?
Overwinnaar zijn houdt in:
dat je elke moeilijkheid die op je afkomt, weet te overwinnen.
Wat er op mij afkomt, het krijgt mij er niet onder!
Ik denk dat er maar weinigen zijn die dat van zichzelf zouden zeggen.
De ervaring is toch een heel andere?
Onze ervaring, onze praktijk is toch eerder dat wij steeds weer nederlagen lijden?
De mijne in ieder geval wel
en ik vermoed dat het voor u niet veel anders is.
We hebben dagelijks de strijd te voeren tegen de zwakheid van ons geloof.
Ik neem het me voor om steeds op God te vertrouwen, wat er ook gebeurt,
maar als er dan iets gebeurt, dan schiet de angst gelijk omhoog.
En die angst ben ik niet snel de baas.
Reden om bang te zijn is er in de afgelopen weken genoeg geweest,
na de aanslagen die in Brussel zijn gepleegd
En misschien hebt u al sinds de berichten over de vluchtelingen die naar Europa trekken
al een voorgevoel dat het de verkeerde kant opgaat.
Hoe kan Paulus dan zeggen, dat wij meer dan overwinnaars zijn?
Heeft hij het over zichzelf, dat hij nergens bang voor is
En vindt hij dat we ons ook niet zomaar gek moeten laten maken door alles wat er gebeurt?
Is Paulus dan een koele kikker elke vorm van bedreiging of angst weglacht?
Een soort supergelovige,
die om die reden dat hij geen angst kent geroepen is
om over al op deze wereld het evangelie te verkondigen?
Nee, Paulus is geen supergelovige.
Aan de gemeente van Korinthe schrijft hij
dat hij helemaal geen superapostel of supergelovige is.
Die gemeente van Korinthe en Paulus kenden elkaar goed,
Want Paulus had een tijd in Korinthe gewoond.
Daar in de gemeente van Korinthe hielden de mensen van opscheppen
en waren ze ook gevoelig voor mooie, sterke verhalen
over wat gelovigen allemaal wel niet konden door hun geloof.
Paulus gaf daarop te kennen dat hij helemaal niet veel op te scheppen had
maar als er op te scheppen zou zijn
kon hij vertellen over wat hij heeft meegemaakt aan lijden
Dat hem is overkomen, omdat hij apostel voor Christus is.
Die verdrukking of benauwdheid, de vervolging
– met meeste heeft Paulus zelf meegemaakt.
En hij weet dat er momenten zijn,
waarop je het niet meer ziet zitten.
Aan diezelfde gemeente van Korinthe laat Paulus iets zien van een geestelijke crisis.
Hij zag het helemaal niet meer zitten,
omdat hij dacht dat hij het er niet levend van af zou brengen.
Nee, Paulus is geen superapostel
die alle moeilijkheden even fluitend aan kan
en neerkijkt op al diegenen die bezwijken onder de druk die op hen afkomt,
Nee, hij kijkt niet meer op degenen die angstig worden
door wat er op hen afkomt.
Maar uit eigen ervaring weet hij dat er meer is.
Want het is niet zijn eigen kracht,
maar de kracht van Boven,
de kracht van de opgestane Heer,
die stierf aan het kruis, maar die de macht van de dood verbrak
door op te staan uit het graf.
In Hem zijn we meer dan overwinnaars.
Dat maakt nogal verschil:
of we het in eigen kracht moeten doen
of dat we in de strijd als overwinnaars uit de bus komen
omdat we delen in de kracht van Christus
en dat de kracht van Christus,
waarmee Hij op stond uit de dood ook in ons komt.
Door die kracht en door onze Heer kunnen we de strijd winnen
tegen alles wat ons van God afhoudt.
Wat moeten we over deze dingen nog zeggen? schrijft Paulus
Daarmee bedoelt Paulus:
Wat moet er nog worden toegevoegd aan wat we vorig weekend hebben gevierd
met Goede Vrijdag en Pasen?
Wat moeten we nog toevoegen aan het verhaal van Christus aan het kruis?
Wat moeten we er nog extra bijvertellen aan de gebeurtenis
Dat Jezus opstond uit het graf?
Nou, zegt Paulus: er valt nog iets bij te vertellen,
namelijk wat dat allemaal voor ons betekent.
Golgotha, de heuvel waar het kruis van Christus op stond,
is niet alleen iets uit het verleden,
van de dag waarop Christus stierf aan het kruis.
Golgotha heeft ook voor ons nu en voor de toekomst betekenis.
Dat dat kruis op Golgotha heeft een boodschap van God voor ons.
De boodschap van het kruis,
het kruis dat op Golgotha gestaan heeft, spreekt nog steeds,
ook tot ons – het roept ons,
het laat ons iets zien.
De boodschap die het laat zien is een boodschap van liefde,
Waarmee God tegen ons zegt:
‘Ik houd van je!’
En dan niet op de manier waarop wij als mensen
heel gemakkelijk tegen elkaar kunnen zeggen: ‘Ik houd van je’
bij elke nieuwe verkering die je hebt,
waarbij iedereen om je heen weet,
dat die liefde als de verkering over enkele maanden voorbij is
plaats maakt voor afgrijzen: Hoe heb ik verliefd kunnen zijn op deze persoon?
Gods liefde is geen stemming geweest, maar een daad.
We zien dat ook op de manier waarop Paulus over God schrijft:
Als God voor ons is…
Dat kruis op Golgotha spreekt ons ervan dat God voor ons in de bres springt.
Als kind was ik altijd heel verlegen.
Op verjaardagen als er visite was, kroop ik op de bank achter de rug van mijn vader.
Dan was ik er wel bij en toch ook een gevoel van veiligheid, bescherming.
Als God vóór ons is.
God gaat voor ons staan, als er gevaar dreigt.
Als de satan op ons afstormt en ons van allerlei dingen beschuldigd
en het roept dat wij Gods liefde niet waard zijn,
dan gaat God voor ons staan
en geeft daarmee aan: satan, als je hem of haar wil hebben,
dan moet je eerst langs mij.
En als je beschuldigingen inbrengt, dan zal ik zelf eerst checken of ze kloppen
en als ze kloppen zullen ze worden weggedaan
omdat Christus aan het kruis stierf.
Wat moeten we nog aanvullen op Golgotha en de graftuin met het lege graf?
Moeten we in de weken na Pasen er nog op terugkomen?
Ja, zegt Paulus, om helder te hebben
wat dat voor jullie betekent,
wat het voor ons gelovigen betekent, dat Christus op stond,
namelijk dat aan het kruis het oordeel weggedragen werd door Christus.
Als je gelooft, dan geldt dat oordeel niet meer voor jou.
Dan kun je niet meer door de satan worden aangeklaagd.
Dat zal hij wel proberen
en dat doet hij ook
en hij doet alles om je zijn beschuldigingen te gaan geloven.
Ze gaan in je rond
en je gelooft ze ook nog, want zo sterk komen ze naar voren
en het is ook nog een stem in jezelf
waardoor je zomaar gaat geloven dat het Gods stem is die in je werkt:
Je moet maar niet denken,
dat Christus voor jou gestorven is – jij met jouw leven.
En je moet maar niet denken dat jij vrijgesproken wordt
– met alle fouten die jij gemaakt hebt.
En dan moet je sterk in je schoenen staan als je dat niet gelooft.
Toch zegt Paulus:
In hem zijn we meer dan overwinaars.
In Christus zijn we zo sterk
Dat de beschuldigingen die in ons naar boven komen ons er niet onder krijgen.
Die beschuldigingen kunnen waar zijn.
Het bijzondere is juist dat onze Rechter ook onze advocaat wordt.
Ze horen veroordeeld te worden – dat is het gelijk van de satan,
maar, zegt God tegen de satan: je krijgt ze niet, want ze zijn van mij.
Als God voor ons is,
Als Hij voor ons staat om ons te beschermen en voor ons in de bres springt,
wie zal dan tegen ons zijn,
Wie zal ons dan uit Zijn hand rukken
In Hem.
In Hem – dat is taal van de lofprijzing:
Dankzij U, Christus mijn Heer, dank zij U, mijn Heer en God.
Het gaat om die bijzondere band die er is tussen Christus en mij, Christus en u.
In Hem – dat betekent dat je heel nauw met de Heere Jezus verbonden bent.
Niet een positie naast, maar op dezelfde plek:
Dat je bent waar Christus is.
Dat je ook aan het kruis was, toen Christus stierf.
Dat je ook uit het graf kwam, toen Christus opstond uit de dood.
De verhalen van Goede Vrijdag en Pasen zijn niet af
als niet gezegd wordt wat dat voor ons persoonlijk betekent:
een band, een relatie, waarmee wij delen met Christus,
maar dan op een manier dat we in Christus zijn.
Niet alleen met onze gedachten, of ons hart, maar heel ons bestaan.
Wij helemaal. In Hem.
Omdat Christus onze plaats innam,
omdat Hij ruilde met ons.
Ook daar spreekt het kruis op Golgotha van:
dat Jezus onze plaats innam
en wat voor ons het verdiende loon is, naar Hem toeging.
Paulus beschrijft dat hier als volgt:
Omdat Hij Zijn Zoon gegeven heeft.
God die Zijn Zoon als geschenk aan ons geeft,
Het is mogelijk dat we hier moeten denken aan het verhaal van Abraham
die zijn zoon Isaak moest offeren.
Hij kreeg de opdracht en ging.
Uiteindelijk hoefde dat niet omdat er een ram met zijn hoorns in de struiken vast zat,
het lam dat God zelf als een offerdier zou geven.
Isaak hoefde niet geofferd te worden, dat dier nam zijn plaats in.
Zo nam Christus aan het kruis onze plaats in.
God gaf Zijn zoon. Een kostbaar geschenk, dat zoveel voor ons betekent.
Moet ik daar nog meer over vertellen?
Ja, ik zal vertellen wat voor genade dat voor jullie inhoudt.
Jezus die jullie plaats inneemt.
Dan werkt het ook andersom.
Doordat we delen, gaat wat van Christus is ook naar ons toe.
Dan gaat de kracht van de opstanding ook naar ons toe.
In Hem – in Zijn kracht zijn we meer dan overwinnaars.
Die overwinning is een superoverwinning.
Het is zo’n grote overwinning.
Paulus kan niet terugvallen op bestaande woorden
en maakt een nieuw woord.
Door Christus behalen we een superoverwinning, een megaoverwinning.
Zo groot als deze kun je het nooit bedenken.
De overwinning die Christus aan het kruis behaalde wordt ook onze kracht.
Door Hem zijn we niet meer van die zwakke gelovigen
die door elke slag van de satan in de war raken,
zijn we geen gelovigen meer die bij elke tegenslag alle moed verliezen,
maar overwinnaars.
In Hem.
Dan spreekt Paulus over de moeilijkheden die iemand kunnen overkomen.
Ervaringen waarbij je leven op het spel staat,
waarbij je heen en weer geslingerd kunt worden,
ruwe stormen die over je leven heen gaan,
stormen waarin je je afvraagt waar God is
en hoe je het hier volhoudt.
Het is niet zomaar een opsomming van willekeurige gebeurtenissen.
Al het positieve en het negatieve dat er in de schepping is.
Van sommige van die ervaringen werd in die tijd gedacht
Dat ze vooral bedoeld waren voor degenen die niet geloven
en die in wat hen overkomt kunnen zien
dat God hun handen van hen heeft afgetrokken.
Nee, zegt Paulus,
Als je iets overkomt aan ziekte, aan overlijden,
als je er psychisch aan onder doorgaat,
dan betekent dat nog niet dat God je losgelaten heeft.
En als die vragen toch op je afkomen, mag je je daaraan vasthouden.
Ook op die vragen heeft God het antwoord, dat Christus daarvoor gestorven is.
In al die stormen is er dat houvast: Gods liefde,
die voor je gaat staan, waardoor al die negatieve krachten je er niet onder kunnen krijgen.
Ruwe stormen kunnen woeden en kunnen tekeer gaan
en kunnen heel wat kapot maken,
maar één ding niet: onze band met Christus
die er door Gods liefde is.
Die is door niets in de schepping, door niemand in de schepping kapot te krijgen.
Zelfs de grootste tegenstander van ons of van God
zelfs de grootste macht die er is kan ons niet van God losweken.
Paulus geeft geen verklaring waarom God die krachten op ons loslaat.
Het enige houvast – en dat heeft hij zelf ondervonden –
is dat God vasthoudt, Gods liefde zo’n sterke kracht heeft.
God bewaart de gelovigen.
God heeft ons geen kalme reis beloofd,
maar wel een behouden aankomst.
Deze spreuk hing heel lang in de studeerkamer van mijn vader
en elke keer als ik achter de computer zat
voor een spelletje of een werkstuk
dan zag ik die spreuk.
Ik vond dat altijd wel erg makkelijk,
maar zo is die spreuk niet bedoeld, als iets gemakkelijks,
maar juist om aan te geven
dat die stormen die er over je leven heen kunnen gaan
uiteindelijk geen vat op je kunnen krijgen
omdat er aan boord van uw levensschip er een kapitein is
die het schip van uw leven in de veilige haven thuisbrengt, de veilige haven van God.
Die kapitein is Christus.
Geen storm krijgt Hem van ons levensschip
en in alles wat ons overkomt, mogen we weten:
Hij brengt ons door alles heen – veilig thuis.
En daarom mogen we nu al – terwijl we nog onderweg zijn
en die stormen om ons heen tekeer horen gaan weten en geloven:
Mijn leven is in de handen van Christus.
Nu ik leef en tot in eeuwigheid.
Niemand kan mij, kan u uit Zijn hand rukken.
Amen
MJSchuurman 